Wrote this in response to the email of a guy i've been courting lately. LOL
-----------------------------
hi baby...
hahah... okay ka rin magbate ng utak ano. minsan mag-'intellectual' intercourse naman tayo. hahaha
lalo mo akong pinalilibog. Mumi-Michel Foucault pa ang malapit ko nang maging syota (hint... hint!).
teka, seseryosohin ko ba ito? hahah... i'm an actor babe. teka rin pala, ba't mo naman natanong? nanood ka kay ate gay? aktor ka rin? at may existential crisis ka ngayon?
well, sa isang pinaka-madaling sagot... sa acting may ilang tools kang mapagkukunan ng reference. pero basically may dalawang klase ng acting. yung una ay yung acting na huhugot ka sa sariling karanasan para cinematically ma-translate yung emosyon ng karakter. yung ikalawa, yung aarte ka ng arte base sa kung anong interpretasyon mo nung emosyon o karanasan dahil maaaring 'di mo pa naranasan yun... o ikalawa... imposible mong maramdaman/maranasan yun sa tanang buhay mo o mismo ng isang tao/ordinaryong tao.
may sense na ba yun?
pero tama ka. lahat tayo ay aktor sa entablado natin... na ito mismong mundong pinagsasaluhan ng lahat.
ang kultura mismo ay isang produkto ng mga ugnayang mabubuo dahil sa mga pag-aarte ng bawat indibidwal.
pero bakit tayo lahat umaarte? o bakit kailangan, sa mangilan-ngilan o kung sa ilan pang tao, madalas tayong umaarte? konserbatismo? pangingilag sa sensibilidad ng iba? pagpapanggap para maging kaaya-aya sa iba?
umaarte tayong lahat sa anumang dahilan. 'di lang para sa mga taong ayaw nating makilala tayo ng lubos o mismong wala tayong interes... umaarte tayong lahat kahit sa harap ng mga taong malalapit sa atin.
sa pagkakataon pa lang na tinubuan tayo ng kamulatan sa mundo sa paligid natin, umaarte tayo sa harap ng pamilya natin para 'di madyahe sa huntahan kung mareyalisa nilang bumibinata o nagdadalaga ka na.
umaartte tayo sa barkada dahil sa unang pagkakataon, nati-challenge yung pagiging 'fitted' na makasama natin ang mga ito na sila ring nagti-trying hard na maging mas katulad ng lahat.
umaarte tayo sa ginugustong tao. magpapaka-lahat ng kaaya-aya ka sa kanya dahil gusto mong sa lahat ng magugustuhan, ikaw ang piliin niya.
maaaring mahubad agad ang karakter na inaarte sa sandaling mapa-oo na ito. may pagkakataon rin namang mapi-pressure ang ilan na pangatawanan na ang pag-arte... hanggang...
sa dalawa kayong aarte na sa isa't-isa araw at gabi. palaging nakabantay sa sensibilidad ng kada-isa.
at kapag darating na sa puntong puputok na ang mga emosyon... maglalabasan na ng totoong nararamdaman at magbibilangan na ng mga 'sakripisyo' na ginawa para sa isa.
tama?
tapos iisipin ng mg duguang puso kung gaano na katagal na nawala na yung dating sarili dahil sa ngalan ng pag-ibig?
syempre, ibang usapin n yung totoong sakripisyo ng pagku-kompromiso sa nagsimula sa pagpapanggap.
may linaw na pangga ko?
okey, eto pa.
'di naman mahirap pang paghandaan ang pagsasadula ng sarili. bakit?
kasi tayong lahat may kani-kanyang lebel ng kung sino ang sarili. ang totoong pinag-uusapan sa isyu ng pag-arte ng sarili ay yung... gaasno kalalim o hanggang sang lebel ng totoong tayo ang gusto nating ibahagi sa ispesipikong madla nito.
ganun pa rin ang pagdadaanang proseso... gaya na ng inaarte ng bawa't isa sa atin sa araw-araw.
sa katunayan... sa panahon ngayon... 'yun pang mga indibidwal na pinipiling maging hubad sa lahat ng institusyunalisado nang tungkuling umarte sa lahat ng pagkakataon... at nagpapakatotoo sa sarili at sa iba... ang sila pang tila 'di normal at nakaka-eskandalo.
hindi ba?
dapat alam nating lahat ito dahil may mga pagkakataon sa buhay ng lahat na maglalabas tayo ng 'totoong tayo' para lang mapahiya sa pagpapaka-totoo dahil ang lahat ay kumbinsidong ang tama ay yung inaarte na katotohanan ang reyalidad. kaya gagapang muli tayo sa yungib ng kostyum na suot natin at mararamdamang mas kumportableng suot ito kaysa makita ng lahat ang totoong anyo.
hahahahahah...
ikaw ang nagpasimula niyan... binigyan ko lang ng rasyunal.
teka... maisulat rin nga ito sa blagadag ko. heheh. belat!
muah! kelan tayo magdi-deyt?
;) :*
No comments:
Post a Comment